به شب تار چه ارزد ، شمع افروختن
چون نگار در برت نباشد .

کاش دل و زبان با هم یار بودند

صادق اندر ، حرف و پندار بودند

. . .

آتش 

با جنگل آن نکرد

. . .

به نوازش چشم های تو

واژه هایم جان میگیرند

باد شبی قصه عشق
بر گوش برگ بخواند